Bu bir etkileşim, insanın sesle bu ilişkisi sürüyor ve sürecek..

​

Bazen zevkle, eğlence ile, bazen hüzün, bazen acı  ve bazen de korku ile…

 

İnsanın sesle, seslerle temas ettiği her an beraberinde bir duyguyu, düşünceyi de taşıyor. Seviniriz, sevincimiz sesimizden duyulur, üzüntümüz de. Ağlarız, bazen yüksek sesle, bazen sessiz.  Ama o sessizliğin de bir sesi vardır. İçerden duyarsınız…

​

Müzik bu seslerin çeşitli kombinasyonlarıyla oluşuyor.

Duygular sese yansıyor, sesler gruplanıyor, ezgiler oluşuyor. Ezgiler zamanla  muhabbeti  ritimleri yaratıyor. Yükselip alçalışlar bazen coşturup yükselmeye bazen de var olan hüznü içimizden geldiği gibi yaşamaya yol açıyor. Yas yaşanmadan aşılmaz!  

​

Bazen sözler de ekleniyor, şarkılar doğuyor.

Bazen de bir cümle bir kelime ya da bir şiir ezgilerden bir şal kuşanıyor üstüne, şarkı oluveriyor.

Türküler eşlik ediyor yaşama yüzyıllardır. Kendi toprağımızın, insanımızın acılarını saza, sese, söze döktüğü mücevherlerimiz. Bizi bize gösteren zenginliklerimiz.

​

Müzik bizi ifade eder.

Müzik coşturur.

Müzik yatıştırır.

Müzik iyileştirir…